اکسس پوینت

اکسس پوینت ها (AP یا WAP) یکی از اعضای تجهیزات شبکه هستند که به دستگاه های Wi-Fi امکان اتصال به شبکه کابلی را می‌دهند. این دستگاه‌ها شبکه‌های محلی بی سیم (WLAN) را تشکیل می‌دهند. این دستگاه به عنوان فرستنده مرکزی و گیرنده سیگنال های رادیویی بی سیم عمل می کند. اکسس پوینت های وایرلس مین استریم از Wi-Fi پشتیبانی می‌کنند و در خانه‌ها، شبکه‌های تجاری و هات اسپات‌های اینترنت عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اکسس پورنت را می‌توان به شکل دستگاهی مستقل و یا همراه با روتر استفاده کرد.

اکسس پوینت های برای چه مواردی استفاده می شوند؟

اکسس پوینت‌های مستقل، دستگاه‌های فیزیکی کوچکی هستند که به روترهای پهن باند خانگی شبیه هستند. روترهای بی سیم که برای شبکه‌های خانگی استفاده می‌شوند دارای اکسس پوینتی هستند که به سخت افزار وصل شده و با واحدهای AP مستقل کار می‌کنند. هنگام استفاده از لپ تاپ یا تبلت برای اتصال به اینترنت، دستگاه‌ها ازطریق نقاط دسترسی (سخت افزاری یا داخلی) و یا از طریق کابل به اینترنت دسترسی پیدا می‌کنند.

چند تا از فروشنده‌های اصلی محصولات وای فای، اکسس پوینت‌ها را تولید می‌کنند که به کسب و کارها این امکان را بدهند تا اتصال بیسیم را در هر کجا که می‌توانند با یک کابل اترنت از اکسس پوینت به روتر کابلی ببرند، بدست آورند. سخت افزار AP شامل فرستنده‌های رادیویی، آنتن‌ها و فریم ویر دستگاه می‌باشد.

هات اسپات‌های وای فای معمولا یک یا چند اکسس پوینت وایرلس را برای پشتیبانی از یک منطقه تحت پوشش توسعه می‌دهند. شبکه‌های تجاری معمولا Access Point را در محدوده فضای اداری خود نصب می‌کنند. در حالی که اکثر خانه‌ها فقط به یک روتر بی سیم که دارای AP داخلی است برای پوشش فضای فیزیکی نیاز دارند (کسب و کارها غالبا از تعداد بیشتری استفاده می‌کنند). تعیین مکان بهینه برای نصب آن ممکن است به دلیل نیاز به پوشش مساوی، سیگنال قابل اعتماد، حتی برای متخصصان شبکه چالش برانگیز باشد.

کاربرد اکسس پوینت های Wi-Fi

اگر روتر موجود دستگاه‌های وایرلس را در خود جای ندهد که نادر است، می‌توانید به جای اضافه کردن روتر دوم، شبکه را با اضافه کردن یکی از این دستگاه‌های بی سیم گسترش دهید. کسب و کارها می‌توانند مجموعه‌ای از AP ها را برای پوشش یک ساختمان اداری نصب کنند. اکسس پوینت‌ها، زیرساخت شبکه وای فای را تشکیل می‌دهند.

گرچه اتصالات وای فای از نظر فنی نیازی به استفاده از AP ندارند، اما آنها شبکه‌های وای فای را قادر می‌سازند تا در مسافت‌های بزرگتر و تعداد مشتری‌ها مقیاس پذیر باشند. Access Point های مدرن حداکثر از 255 کلاینت پشتیبانی می‌کنند؛ در حالی که دستگاه‌های قدیمی فقط از 20 دستگاه پشتیبانی می‌کردند.

تاریخچه اکسس پوینت ها

اولین Access Point بی سیم قبل از وای فای تولید شد. شرکت Proxim اولین دستگاه‌ها را با نام تجاری RangeLAN2 در سال 1994 تولید کرد. اکسس پوینت بلافاصله بعد از اولین محصولات تجاری وای فای در اواخر دهه 1990 به تصویب رسید.

اگر چه در سال‌های اولیه این دستگاه‌ها WAP نامیده می‌شدند؛ اما به تدریج در صنعت شبکه اصطلاح AP به جای WAP مورد استفاده قرار گرفت. در سال‌های اخیر، دستیاران مجازی خانه هوشمند به طور گسترده مورد استفاده قرار میگرند که شامل محصولاتی مانند Google Home، Amazon Alexa می‌شوند که کامپیوتر، دستگاه‌های تلفن همراه، چاپگرها و سایر لوازم جانبی در یک شبکه بی سیم را از طریق اتصال بی سیم نقاط دسترسی به هم وصل می‌کنند.

اینها از طریق فرامین صوتی به اینترنت وصل می‌شوند و دستگاه‌های موجود در خانه که شامل چراغ‌ها، ترموستات‌ها، وسایل برقی، تلویزیون و سایر موارد می‌باشد از طریق شبکه وای فای که اکسس پوینت فراهم می‌سازد کنترل می‌شوند.

Access Point های قدیمی و پایه حداکثر از 10 تا 20 کلاینت قادر به اتصال و برقراری ارتباط با یکدیگر بودند، در حالی که در AP های امروزی این تعداد تا 255 کلاینت افزایش پیدا کرده است. در شبکه‌های بزرگ و در محیط‌هایی که شعاع پوشش زیادی دارند می‌توان از چند AP استفاده کرد و یک محیط وایرلس با شعاع زیاد را ایجاد کرد که کلاینت می‌تواند بدون نگرانی در مورد قطع ارتباط جابجا شود که به آن رومینگ گفته می‌شود. از برندهای تولید کننده اکسس پوینت می‌توان به Cisco، D-Link، 3COM، ASUS، Edimax، Linksys، SMC، TP-Link و غیره اشاره کرد.